Köpekler arası saldırganlık genellikle erken sosyalizasyon problemleri sonucu ortaya çıkar. Doğumundan itibaren bir yavru diğer köpeklerle etkileşime girmek ihtiyacındadırlar. İlk etkileşimleri diğer yavrular ve anne ile olur. Eğer bir yavru bu süreci yaşamaz ya da yaşayamazsa, sosyalleşme sorunları meydana gelir.
Yavru büyüdükçe yeni köpeklerle birlikte bulunması gerekir. Bu erken bir yaşta başlamalıdır. Genç köpekler parklarda, itaat etmesi öğretilirken ve yürüyüşler esnasında kolaylıkla etkileşim sağlayabilirler.
Eğer yavrular tecrit edilirse, veya diğer köpeklerle karşılaşma imkanları olmazsa, bir arada sükunetle yaşamak için gerekli olan sosyal davranışları öğrenemezler. Böyle yalnız yetişen köpekler diğer bir köpekle karşılaştıkları zaman sinirli ve heyecanlı davranışlar gösterirler. Bu da genellikle agresif tutumlara neden olur. Bir köpek ancak çok fazla tahrik olduğunda, üzerine gidildiğinde ısırmak ihtiyacı duyar. Genellikle köpeği zaptetmek için tutuyorsa muhtemelen sahibi ısırılır.
Köpeğiniz büyükse ve çok fazla saldırgansa, bu durumda ehliyetli bir köpek terbiyecisi ile temasa geçmeniz gerekir. Aşağıda ortalama bir köpeğin üç aşamalı terbiye edilmesi planını görebilirsiniz:
1. Saldırganlık görülmeye başlar başlamaz kontrol altına alınmalıdır. Tasma kayışının “bırak onu” komutu ile birlikte hızla çekilmesi tavsiye edilir. Zamanlama çok önemlidir çünkü saldırganlık hali başladıktan sonra düzeltmeye çalışmak hayvanı daha da fazla tahrik edebilir.
2. Eğer köpeğiniz başka bir köpeğe doğru gidip bakmaya başlarsa onu derhal uyarmalısınız.
3. Eğer köpeğiniz başka bir köpeğe doğru gidip başka tarafa bakarsa onu övün ve ödüllendirin.
Köpekler Arasında Saldırgan Davranışlar – Köpek Parkı
Sık sık parka gidenlerimiz köpek kavgalarına şahit olmuşlardır. Bunlar, daha önce karşılaşmış olan veya birbirlerini ilk defa gören köpekler arasında olabilir.
Köpeklerin parklarda saldırganlaşmasının nedeni “Otorite sağlama ve Avcılık İçgüdüsü” şeklinde açıklanabilir. Saldırgan davranışlı cinsten iki köpeğin kolayca kontrolden çıkması mümkündür. Saldırgan köpeği (doğru zamanda) düzeltmek, meydana gelebilecek talihsiz olayları önleyebilir.
Hakimiyet kurmak için saldırganlaşma davranışı köpeklerde çok sık karşılaşılan bir durumdur ve daha çok kısırlaştırılmamış erkek köpeklerle buluğ çağına yaklaşmış olan köpeklerde görülür. Köpekler yük hayvanları olduğu için ve bu tür hayvanların lidere ihtiyacı olduğundan, bir köpek için kendini ispat etmeye çalışmak normal bir davranıştır.
Bu hayvanlar arasında, üstünlük sağlamak için birbirine meydan okumak gereği doğduğu için bireyler arasında bir hiyerarşi ortaya çıkar. Her ne kadar bu tür saldırganlık dişiler arasında da görülsede daha yaygın olarak kısırlaştırılmamış olgun ya da olgun yaşa yaklaşmış erkekler arasında sıkça rastlanır.
Bir köpeğin üstünlüğünü ispat etme yöntemlerinden biri, kendisine tabi olma durumundaki köpeğe karşı fiziksel üstünlük sağlayacak pozisyona geçme isteğidir. Diğerinin üzerine çıkmak en bariz üstünlük kurma pozisyonudur. Birçok köpek sahibi bu davranışı cinsel bir davranış olarak değerlendirme hatasına düşer. Eğer üzerine çıkılan hayvan kızgınlık döneminde olan bir dişi değilse, bu hareket büyük bir olasılıkla bir hakimiyet sağlama gösterisidir. Bazı köpek sahipleri bu davranışı eğlenceli bulurlar. Tolerans gösterilerek bu hali teşvik edilmiş olur. Halbuki köpeğe göre bu, üstün durumunun sahibince bir teyididir.
Köpekler genelde birbirlerini dişlerini göstererek ve hırlayarak uyarırlar. Bu hareketler, özellikle dişiler erkeklere tepki gösterdiğinde dövüşmek istedikleri anlamına gelmez. Her ne kadar köpekler çoğunlukla gerçek fiziksel dövüşe başvurmadan hiyerarşi sergileseler de sahiplerinin sonu kötüye varacak durumları iyi hissetmeleri gerekir. Hayvanın dimdik durması, başını diğerinin arkasına doğru kaldırması, doğrudan göz temasına girmesi ve üzerine çıkması gibi üstünlük sağlamayı amaçlayan pozisyonların sahibi tarafından derhal kontrol altına alınması gerekir.
Eğer köpek bu hareketlerini ısrarla devam ettirirse, sahibi bunların kavgaya dönüşmemesi için önlem almalıdır. Köpeğinizin bu halinden hoşlanmadığınızı kendisine belli etmelisiniz. Unutmayın ki, alçak sesle yapılan uyarılar caydırıcı olmak yerine cesaretlendirici olarak algılanacaktır.
Köpeklerin bir kez kavga etmeye başlamasının artık onda kolayca vazgeçemeyeceğiniz bir model oluşturabileceğini aklınızdan çıkarmayın.
Avlanma içgüdüsü saldırganlıkları ise çoğunlukla pet sahipleri ve hatta profesyonel pet eğiticileri tarafından bile yanlış anlaşılabilecek bir görünüm arz ederler. Bu, tam olarak bir köpek kavgası değildir. Bu, daha çok bazı köpeklerde avını izleme yakalama ve kavrama güdülerinin psikolojik sonucudur. Genellikle orta ve büyükçe köpeklerle daha küçük ve daha az kuvvetli köpekler arasındaki dayanılmaz çekimin sonucudur.
Bu senaryo çoğunlukla şöyle başlar: Daha büyük olan köpek küçüğüyle sertçe oynamaya veya onu kovalamaya başlar. Eğer küçük köpek korktuğunu belli ederse, bu durum büyük köpeklerdeki avını kovalama güdüsünü tahrik edebilir ve onunla daha da sertçe oynamasına sebep olabilir. Bu aşamada büyük köpek kontrol altına alınmalıdır, yoksa olay kontrolden çıkabilir. Küçük köpek veya yavru bağırabilir ve bu durumda büyük olan öyle tahrik olur ki küçüğü “öldürücü” hamle için kavrama pozisyonuna geçebilir. Burada tarif etmiş olduğumuz belli başlı üstünlük kurma ve avcılık saldırganlıkları değişiklikler gösterebilir. Buna rağmen köpek parkı benzeri yerlerdeki saldırganlık olaylarının çoğu bu iki kategoriden birine girer.
Eğer köpeğiniz bir kavgaya tutuşursa sükunetiniz korumaya çalışın ve kavgayı sona erdirmek için gerekli bütün gücünüzü kullanın.
Dikkatli olun çünkü köpek dövüşlerini kesmek tehlikelidir. Bu nedenle önce kendi güvenliğinizi düşünün. Birçok olayda köpek sahiplerinin gördüğü zararlar, köpeklerininkinden çok daha fazla olmuştur. Aşırı reaksiyon göstermekten ve köpeklerle diğer insanlara bağırmaktan kaçının. Bu sadece ateşe benzinle gitmeye yarar.
İki rakip köpeğin arasına el veya ayak sokmanız, onların doğal reaksiyon olarak saldırılarını size doğrultmalarına neden olabilir.
Birçok köpek kavgaları, köpeklerini kavga ettirmeyi amaçlamayan nazik insanların köpekleri arasında çıkar. Fakat siz yine de, köpeğinizin davranışlarından eninde sonunda sorumlu bulunacağınızı akılda tutmalısınız.
Köpekler bizim en iyi arkadaşlarımız olabilirler fakat onların düşünce biçimleri bizimkinden farklıdır. Köpeğinizi bir köpek olarak algılayın. Bu, onu daha az sevmeniz gerekeceği anlamına gelmez.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder